Հայկական թատրոն, հունական և հռոմեական թատրոնների հետ միասին աշխարհի ամենահին թատրոնների շարքին է դասվում: Այս ոլորտը ևս բացառություն չէ, որտեղ հայերն աչքի են ընկել իրենց տաղանդով և արժանացել մեծ հեղինակություն ունեցող մարդկանց գովեստին: Այդպիսինների շարքերում է   Օլգա Նիկողայոսի Գուլազյանը: Օլգա Գուլազյանը ծնվել է  1885 թվականի դեկտեմբերի 27-ին Թիֆլիսում:

Նա իր բեմական կարիերան սկսել է 1900 թվականին ։ 15 տարեկան հասակում ունեցած տաղանդի շնորհիվ վստահվել է  նա խաղացել է Գ.Մ.Սունդուկյանի «Ուրիշ զոհ» պիեսի հերոս Նատոյի դերը ՝ ստանալով հեղինակի խրախուսանքը։ Սակայն Օլգան իր պրոֆեսիոնալ կարիերան սկսել է 1901 թվականին Պետրոս Ադամյանի անվան Թբիլիսիի դրամատիկական թատրոնում։

Նա  խաղացել է ավելի քան 300 դեր Եվրոպայի, Ռուսաստանի և Հայաստանի դրամատուրգների դասական և ժամանակակից ներկայացումներում: Գուլազյանի արվեստն առանձնանում էր թեթևությամբ, կատարողական շնորհքով, խոսքի երաժշտականությամբ, փափուկ, անկեղծ նվագով, ազգային վառ համով։

Նման պրոֆեսիոնալ ելույթների տպավորությամբ ռեժիսոր Վ.Մ.Աճեմյանը Գուլազյանին անվանել է «հայ թատրոնի մեծ մայր»։