3400 տարեկան օրհներգը երաժշտության երբևէ հայտնաբերված ամենահայտնի դրվագներից ամենահինն է։ Այն ստեղծվել է մ.թ.ա 1400 թվականին:

Այդ ժամանակ Վանի շրջանի հայերը հայտնի էին իրենց խեթ և ասորի հարևաններին որպես Հուրի / Հարրի։ Ուրարտու/Արարատ երկաթե դարի հայկական թագավորությունը համարվում է ավելի վաղ հուրիթյան թագավորությունների շարունակությունը:

Հուրիթները ուրարտացիների հետ միասին (պարսիկներին նրանք արդեն հայտնի են որպես հայեր) համարվում են ժամանակակից հայերի ուղղակի նախնիները։ Ժամանակակից հայերն իրենցից ներկայացնում են հուրիթների և ուրարտացիների խառնուրդը։

Վերջին մի քանի գենետիկական հետազոտությունները հաստատում են այդ եզրակացությունները՝ ցույց տալով ժամանակակից հայերի ուղղակի գենետիկ շարունակությունը մինչև նրանց նախնիները:

Այս հուրիթական հիմնը ի սկզբանե հայտնաբերվել է Ուգարիտայում, Սիրիայի հյուսիսում, 1950-ականների սկզբին և գրված է 3400 տարեկան կավե տախտակի վրա, որը գրված է հուրիթական լեզվի սեպագիր արձանագրությամբ:

Չնայած Ուգարիտում հայտնաբերվել է մոտ 29 երաժշտական տեքստ, միայն այս տեքստն է գտնվում ժամանակակից ակադեմիական երաժշտական վերակառուցման համար բավարար պահպանության վիճակում: