Արցախը պատմական տարածք է Անդրկովկասում, որը Մեծ Հայքի 9-րդ նահանգն էր։ Այն ընդգրկում էր Արցախի ժամանակակից Հանրապետության և հարակից տարածքները։

Մ.թ.ա 2-րդ դարից մինչև մ.թ 387 թվականը Արցախը եղել է Մեծ Հայքի գավառը, որի հյուսիս-արևելյան սահմաններն անցել են Կուր գետի վրայով, ինչի մասին վկայում են մի շարք հույն, հռոմեական և հայ պատմաբաններ ու աշխարհագրագետներ։

Ստրաբոնը Արցախը անվանել է Հայաստանի Գավառ։ Այստեղ Տիգրան 2-րդ Մեծը կառուցել է Արցախի Տիգրանակերտը՝ իր անունով չորրորդ քաղաքը։ Այսօր հենց այս Տիգրանակերտն է նույնացվում Աղդամից ոչ հեռու հայտնաբերված անտիկ և միջնադարյան քաղաքի ավերակների հետ։

Այս վայրում հնագետները հայտնաբերել են միջնաբերդի, V-VI դարերի քրիստոնեական եկեղեցու ավերակներ, ինչպես նաև հարյուրավոր արտեֆակտներ, որոնք նման են Հայաստանում հայտնաբերված գտածոներին: Արցախի Տիգրանակերտը գոյություն է ունեցել մ.թ.ա 1-ին դարից մինչև XIII-XV դդ.։

Արցախն ունի յուրահատուկ և հեքիաթային գեղեցկություն: Բնության տեսարանները կարծես վրձնով նկարված լինեն: Ավաղ, տարածքի վերջին պատերազմից հետո մեծ մասը թշնամու տիրապետության տակ է հայտնվել:

Ներկայացնում ենք Արցախի բնության չքնաղագույն տեսարանները: