Հառիճավանքը 13-րդ դարի միջնադարյան վանական համալիր է։ Համալիրի ամենահին շենքը թվագրվում է 7-րդ դարով։ Սուրբ Գրիգոր եկեղեցին կառուցվել է Մաստարա եկեղեցու ճարտարապետական ազդեցության ներքո։

Պահպանվել են նաև 5-րդ դարի միանավ եկեղեցու ավերակները։ Ճարտարապետական համալիրի կենտրոնը բաղկացած է երկու եկեղեցիներից և գավիթից։ Սուրբ Աստվածածին գլխավոր եկեղեցին կառուցվել է Իվանե և Զաքարե Զաքարյանների կողմից 1201թ.:

Վանքում կա խաչաձև գմբեթավոր դահլիճ՝ 4 երկհարկանի անցումներով։ Գմբեթը զարդարված է փորագրված սյուներով։

Եկեղեցին զարդարված է քսանանկյուն թմբուկով՝ եզրերով եռանկյուն սյուներով։ Ավելի ուշ այդ ոճը կատարելագործվեց Գանձասարի տաճարում։

Եկեղեցու խաչաձև ճակատները զարդարված են հարուստ զարդանախշերով, կանանց գլուխներով, օձանման ռելիեֆներով՝ պսակներով, աղավնիներով և այլն: Արևմտյան հատվածում տեղադրված է տաճարի քարե մոդելը: Արևելյան ճակատի ձախ կողմում քիվի վրա գրված գրությունն ասում է. «Տեր, ողորմիր նրանց, ովքեր աշխատել են։ Ամեն»:

Հառիճավանք եկեղեցին 1850 թվականից Էջմիածնի կաթողիկոսի ամառային նստավայրն է։