Ծիծեռնավանքը գտնվում է Արցախի Հանրապետության Քաշաթաղի շրջանի համանուն գյուղի հարավ-արևմտյան ծայրամասում՝ Աղավնո գետի աջ ափին, Հայաստանի Սյունիքի մարզից 5 կմ հեռավորության վրա։ Վանքը պատմականորեն գտնվում էր Աղահեչկում՝ Պատմական Սյունիք նահանգի 12 կանտոններից մեկը և իշխանապետությունը։

Վանքը թվագրվում է 4-6-րդ դդ.: Լեգենդն այն է, որ այն նախկինում եղել է հին հեթանոսական տաճար: Վանքի անվան մեջ առկա է «Ծիծեռնակ» բառը: Դա կարող էր կապված լինել կուլիկների պաշտամունքի հետ, որը բավական տարածված էր Նախաքրիստոնեական Հայաստանում։ Սակայն հին հայկական «ծիծեռն» բառը նշանակում է»փոքրիկ»։ Այսպիսով, անունը կարող է նաև հղում լինել եկեղեցում պահվող Սուրբ Գևորգի մասունքներին:

Ծիծեռնավանքը միակ պահպանված վանքն է, որը կառուցվել է հատած քարից։ Ժամանակին վանքի տարածքը շրջապատված էր պատերով, որոնցից մնացել էին միայն Արևմտյան դարպասների բեկորները։ Հարավից վանքին կից են մի քանի կամարակապ շինություններ։ Վանքից հյուսիս է գտնվում հին գերեզմանատունը։

Ծիծեռնավանքը բացվել է 1999-2000 թվականների վերանորոգման աշխատանքներից հետո։