Ասկերան ամրոցը գտնվում է Ստեփանակերտից 12 կմ դեպի արևելք՝ Կարկառ գետի ներքևում։ Ամրոցի անվանումը ծագում է «աս» և «կարան» բառարմատներից, քանի որ նախնական, ուղիղ ձևը Ասկարանն է: «Աս»-ն ունի երկնային, աստվածային սուրբ իմաստ, իսկ «կարան» նշանակում է քար, հետևաբար` սուրբ քար:

Հնում ամրոցը շրջապատված էր հայկական բնակավայրերով և կոչվում էր Մայրաբերդ։ Այժմ պետական մայրուղին անցնում է Ասկերանի բերդով՝ այն դարձնելով յուրօրինակ դարպաս դեպի Շուշի։ Սա հայկական հին ճարտարապետության հրաշալի նմուշներից մեկն է, և այժմ այն բավականին լավ վիճակում է, չնայած մենք չենք կարող ասել, որ նրա մասին լավ են հոգ տանում։

Ասկերանի բերդը առանձնանում է ամուր երկակի պատերով և հարմար դիրքով, որը թշնամու զորքերի համար անհաղթահարելի խոչընդոտ էր: Ֆիտակետները միացված են միմյանց հետ նեղ անցումներով: Այս հզոր կառույցը բազմիցս օգտագործվել է պաշտպանության համար, այդ թվում՝ Արցախյան պատերազմի ընթացքում Շուշիի պաշտպանության ժամանակ։