Ծնունդով Խորհրդային Հայաստանից Միշել Տեր-Զաքարյանին Ֆրանսիայում հարգում են և որպես ֆուտբոլիստ, և որպես մարզիչ։ Մարզասերները նրան հիշում են ֆրանսիական ակումբներում և Հայաստանի հավաքականում ունեցած ելույթներից, որտեղ նա միշտ վառ անհատականություն է եղել խաղադաշտում։

Միշել Տեր-Զաքարյանը ծնվել է 1963 թվականի փետրվարի 18-ին Երևանում։ Նրա հայրը Արևմտյան Հայաստանից էր, նրանց ընտանիքը հրաշքով փրկվեց Հայոց ցեղասպանությունից և բնակություն հաստատեց Մարսելում։ Սակայն Երկրորդ համաշխարհային պատերազմից հետո Միշելի հայրը հայրենադարձության ծրագրով որոշել է տեղափոխվել Խորհրդային Հայաստան։ Այստեղ նա հանդիպեց իր ապագա կնոջը, ով ծնեց Միշելին։ Որդու ծնվելուց երկու տարի անց Տեր-Զաքարյանների ընտանիքը որոշել է վերադառնալ Մարսել և դառնալ Ֆրանսիայի քաղաքացի։ Եվ այդպես էլ եղավ։ Նրանք բնակություն հաստատեցին մի տարածքում, որտեղ շատ հայեր կային։

Դեռահաս տարիքում Միշելը խաղացել է ֆուտբոլ և հանդբոլ, նույնիսկ դարձել է Պրովանսի երիտասարդական առաջնության հանդբոլի չեմպիոն։ Բայց ֆուտբոլը նրա համար առաջնային նշանակություն ուներ։ Տեր-Զաքարյանն իր կարիերան սկսել է «Վիվո Մարոնյե» ակումբում, որը գտնվում էր իրենց տան մոտ։

11 տարեկանում նա տեղափոխվեց Մազարգ, որտեղ անցկացրեց հինգ մրցաշրջան, իսկ 1977 թվականին նվաճեց Միջերկրական խաղերի պատանեկան լիգայի գավաթը։ Չափահաս դառնալով՝ նա փորձեց աշխատանք գտնել ֆրանսիական «Սենտ Էթյեն» այն ժամանակվա ամենասիրված ակումբում, որտեղ փայլեց նրա անվանակից Պլատինին, սակայն Տեր-Զաքարյանի ջանքերն ապարդյուն անցան։

Մայիսյան մի օր Տեր-Զաքարյանը լքեց հայրական տունը և հազար կիլոմետր հաղթահարելով ներկայացավ Նանտ ակումբի գլխավոր մարզիչ, 1958 թվականի աշխարհի առաջնության Ֆրանսիայի հավաքականի բրոնզե մեդալակիր հանրահայտ Ժան Վենսանին։

Վինսենթն ուղղակի ապշած էր մեր հայրենակցի համառության ու վճռականության վրա։ Տեր-Զաքարյանին թիմ ընդունեց, բայց մեկ պայմանով: Քանի որ Միշելը քաշի հետ խնդիրներ ուներ իր սիրելի քյաբաբի պատճառով, մարզիչը նրան խորհուրդ տվեց նիհարել ավելորդ վեց կիլոգրամից։

Երիտասարդն այնքան է ոգեշնչվել, որ ծանր մարզումների արդյունքում նիհարել է ինը կիլոգրամով և հայտնվել «դեղնականաչ» թիմում։
Այդուհանդերձ, պաշտպան Տեր-Զաքարյանի համար հեշտ չէր կայուն տեղ զբաղեցնել տիտղոսակիր «Նանտում», քանի որ այնտեղ արդեն խաղացել են փորձառու բարձրակարգ ֆուտբոլիստներ։ Թիմի ամենաուժեղ օղակը պաշտպանությունն էր՝ Մաքսիմ Բոսսիի և Ուիլյամ Այաշի գլխավորությամբ, որոնց հետագայում միացավ Իվոն Լը Ռուն։ Երեքն էլ հետագայում 1986 թվականին Մեքսիկայում կայացած աշխարհի առաջնությունում կնվաճեն բրոնզե մեդալներ։ Միշելը շատ բան սովորեց նրանցից, իսկ ավագ ընկերները հենց սկզբից ստիպեցին նրան ընդունելի զգալ՝ օգնելով տիրապետել անհրաժեշտ հմտություններին և ձեռք բերել արժեքավոր փորձ։

«Նանտն» այն ժամանակ վերելք էր ապրում, 1983 թվականին թիմը նվաճեց Ֆրանսիայի չեմպիոնի կոչումը, իսկ 1985-ին և 1986-ին դարձավ արծաթե մեդալակիր։ Ի դեպ, չեմպիոնական տարին մեր հայրենակցի համար հաջող էր նաև անձնական կյանքում, քանի որ նա ամուսնացավ Վերոնիկայի հետ, և այս ընտանիքն ապրում է ներդաշնակ ու երջանիկ։
«Նանտի» հետ պայմանագիր կնքելուց հետո Միշել Տեր-Զաքարյանը հրավիրվել է Ֆրանսիայի երիտասարդական հավաքական։ Նա մասնակցել է ԳԴՀ-ում կայացած Եվրոպայի երիտասարդական առաջնությանը։ Այդ մրցաշարում Եռագույնները նվաճեցին բրոնզե մեդալներ, իսկ երրորդ տեղի համար խաղում հետխաղյա 11 մետրանոց հարվածաշարերի շարքում հաղթեցին Իսպանիայի հավաքականին։ Ակումբային մակարդակում նույնպես գործերը լավ էին ընթանում։ Տեր-Զաքարյանը տարեցտարի բարձրացնում էր իր խաղային մակարդակը, նա ավելի ու ավելի էր ընդգրկվում հիմնական կազմում։

Ես եկել եմ հաղթելու, սա իմ ֆուտբոլային կրեդոն է:

Որպես փորձառու պաշտպան՝ նրան վստահված էր մրցակիցների առաջատարներին անհատապես հսկելու դժվարին գործը, իսկ Միշելը արդարացրեց սպասելիքները։ Այդ մասին է վկայում Ֆրանսիայի առաջնության դրվագներից մեկը: 1988 թվականի մրցաշրջանում Նանտը խաղում էր Օսերի հետ։ Տեր-Զաքարյանն ամբողջությամբ չեզոքացրել է ֆրանսիական ֆուտբոլի ծագող աստղ Էրիկ Կանտոնային։ Խաղային դրվագներից մեկում 21-ամյա հարձակվողը հուսահատությունից ու զայրույթից կոպտություն է ցուցաբերել։ Կանտոնան ցատկեց և հասկերով հարվածեց Միշելի ոսկորին: Նման բռնի պահվածքի համար նա որակազրկվել է երեք ամսով։ Համացանցում կա այդ սարսափելի խախտման մի դրվագ։ Կանտոնան, անկասկած, տաղանդավոր ֆուտբոլիստ էր, բայց հետագա տարիներին նա բազմիցս հայտնվեց սկանդալային պատմությունների մեջ՝ իր տաքարյուն բնավորության պատճառով: