Տիգրան Համասյանը դաշնամուր սկսեց նվագել երեք տարեկանում և վեց տարեկանում ընդունվեց երաժշտական ​​դպրոց: 10 տարեկանում Տիգրանն ու իր ընտանիքը իրենց հայրենի քաղաք Գյումրիից տեղափոխվեցին Երևան, որտեղ սկսնակ դաշնակահարը գտնվում էր ջազի լեգենդ Բարրի Հարիսի նախկին աշակերտ Վահագ Հայրապետյանի խնամակալության ներքո:

«Այդ ժամանակ ես հասկացա, թե ինչ է ջազը»,- ասում է Տիգրանը։

Նրա ծանոթությունը ջազին միախառնվել է իր հայկական դաստիարակության ժողովրդական երաժշտության հետ՝ ստեղծելով յուրահատուկ հեռանկար և կոմպոզիտորական մոտեցում:

16 տարեկանում նա հաղթել է Մոնտրոյի ջազ փառատոնի դաշնամուրի մրցույթում 2003 թվականին, իսկ 19 տարեկանում՝ Thelonious Monk միջազգային ջազ դաշնամուրի մրցույթում։

ECM Records-ի ցուցակում օտարերկրացիների մեջ Տիգրանը առաջատար է եղել իր ինը ալբոմներով, այդ թվում՝ «Լույս ի լուսո» (Լույս լույսից), որը ստեղծվել է ի հիշատակ Հայոց ցեղասպանության 100-րդ տարելիցի և ձայնագրվել է Երևանի պետական ​​կամերային երգչախմբի հետ համագործակցությամբ՝ Հարություն Թոփիկյանի ղեկավարությամբ: Հիշատակի արարողության շրջանակներում աշխատանքը հնչել է աշխարհի 100 եկեղեցիներում։

Տիգրանի ամենավերջին թողարկումը ճապոնացի ռեժիսոր Ջո Օդագիրիի 2019 թվականի հռչակավոր «Նրանք ասում են, որ ոչինչ նույնը չի մնում» ֆիլմի օրիգինալ երաժշտությունն է:

Դաշնակահարի կարիերան՝ որպես խմբի ընկեր և գործընկեր, ներառում է աշխատանք արտիստների լայն շրջանակի հետ, այդ թվում՝ թունիսցի ուդի վիրտուոզ Դաֆեր Յուսեֆը, ջազ թմբուկահար մեծ Արի Հենիգը, բրիտանական էլեկտրոնային դուետ LV-ն և System of a Down-ի վոկալիստ Սերժ Թանկյանը: Նա ձայնագրեց 2016 թվականի ECM կոլեկտիվ քառյակի Atmosphères ալբոմը շեփորահար Արվե Հենրիքսենի, կիթառահար Էյվինդ Արսեթի և էլեկտրոնային երաժիշտ Յան Բանգի հետ։

Ձեզ ենք թողնում մերօրյա լեգենդի չքնաղ ստեղծագործություններից մեկը, որը կօգնի ավելի լավ ճանաչել արտիստին և վայելել նրա երաժշտությունը.